«Φωνή απ' τον Ευβοϊκό».

Ο κ. Γιώργος  Κομματάς
Ο kireas.org συμμετείχε  στην  εκδήλωση για την ρύπανση του Βόρειου Ευβοϊκού που έγινε στην Λίμνη την Κυριακή 10 Απριλίου.
Ο κ. Γιώργος  Κομματάς,  χημικός, είχε την ευκαιρία να γνωστοποιήσει τις θέσεις και τις απόψεις  του  kireas.org για το θέμα.  Ένα θέμα που ταλαιπωρεί τις παράκτιες κοινωνίες του Ευβοϊκού  εδώ  και πολλά χρόνια τώρα.  Το θέμα βέβαια δεν θα μπορούσε να  εξαντληθεί ή να «λυθεί» με μια ενημερωτική εκδήλωση. Σίγουρα αποτελεί ένα καλό βήμα και θα επακολουθήσουν και άλλες δράσεις.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας.

«Αγαπητοί φίλοι είναι μεγάλη τιμή που βρίσκομαι εδώ σαν εκπρόσωπος του kireas.org.

Το θέμα του Ευβοϊκού δεν είναι νέο, εδώ και πολλά χρόνια κοινωνίες και  φορείς, από την απέναντι όχθη κυρίως, αγωνίζονται για την προστασία του από την ρύπανση.  Τα προβλήματα και οι επιπτώσεις είναι γνωστά, τουλάχιστον στους  ευαισθητοποιημένους πολίτες.   Επιστημονικοί φορείς,  περιβαλλοντικές οργανώσεις, ενεργοί πολίτες, συχνά δημοσιεύματα σε μεγάλες εφημερίδες, η διεύθυνση περιβάλλοντος Ευβοίας, οι επιθεωρητές περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ,  όλοι έχουν κρούση τον κώδωνα κίνδυνου,  έχουν γίνει άπειρα διαβήματα, διαμαρτυρίες, επερωτήσεις στην βουλή, καταδίκες,  έχουν επιβληθεί πρόστιμα. Και όμως το πρόβλημα παραμένει. Υπάρχει μια στασιμότητα. Ο Βόρειος Ευβοϊκός αργοπεθαίνει, η βιοποικιλότητά του λιγοστεύει, τοξικές ουσίες όπως υδράργυρος και χρώμιο  περνούν  στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα με μακροπρόθεσμες  αν και ακατάγραφες  συνέπειες στη υγεία. Οι ακτές μας,  τα νερά  που κολυμπάμε υποβαθμίζονται, τα αλιευτικά αποθέματα λιγοστεύουν με γρήγορους ρυθμούς. Γινόμαστε φτωχότεροι μέρα με την μέρα. 

Γιατί όμως δεν γίνεται τίποτα; Το πρόβλημα είναι γνωστό. Oι συνέπειες είναι γνωστές. Oι υπεύθυνοι είναι γνωστοί. Το νομικό πλαίσιο υπάρχει. Το γνωρίζουμε. Τι φταίει;  Γιατί δεν σταματά η ρύπανση. Εδώ  έχουμε κάτι ανάλογο με την περίπτωση του βατράχου στην  κατσαρόλα που σιγό-βράζει. Είναι τόσο αργή η  αύξηση της θερμοκρασίας του νερού που δεν την καταλαβαίνει Στο τέλος ο βάτραχος πεθαίνει γιατί  όταν το νερό κοχλάζει έχει χάσει τις αισθήσεις του και δεν είναι  πλέον σε θέση να πηδήξει έξω από την κατσαρόλα.  Πιστεύω σε αυτή την περίπτωση  έχουμε αυτό το «σύνδρομο του βατράχου» και θα πρέπει να πηδήξουμε γρήγορα έξω από τη κατσαρόλα πριν οι συνέπειες στον Ευβοϊκό  είναι  μη αναστρέψιμες.  Μας λείπει  η αίσθηση του επείγοντος. Δεν χάθηκε ο κόσμος. Το αφήνουμε για τελευταία στιγμή και δυστυχώς τότε όπως και με το βάτραχο θα είναι αργά.

Ο Ευβοϊκός δεν είναι μόνο  ένα οικονομικό αγαθό που μας δίνει ψωμί με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο. Είναι κάτι παραπάνω. Είναι  ένα περιβαλλοντικό πλεονέκτημα. Είναι ένα κοινωνικό αγαθό. Θαλάσσιες δραστηριότητες όπως η αλιεία, ο τουρισμός και η αναψυχή εξαρτούνται από την καλή ποιότητα των υδάτων και των ακτών. Η Λίμνη και ο δήμος μας γενικότερα είναι αναπόσπαστα από τον Ευβοϊκό.


Θέλουμε βιώσιμη αλιεία και αειφόρο τουρισμό. Θέλουμε:

-την προστασία του Ευβοϊκού από την ρύπανση. Και γιατί όχι;  την «απορρύπανση» και το καθαρισμό του Ευβοϊκού,

-την διατήρηση των αλιευτικών πόρων,

-την δημιουργία  επιλεγμένων θαλασσίων προστατευόμενων περιοχών μέσα στον Ευβοϊκό όπως το θαλάσσιο πάρκο της Αλοννήσου.

Η εμπειρία μας σαν kireas.org σε περιβαλλοντικά θέματα και τη μάχη με τον λιθάνθρακα μας λέει ότι οι δράσεις μας θα πρέπει να είναι συντονισμένες, να έχουν καθαρούς στόχους, και επιστημονικά τεκμηριωμένες και ρεαλιστικές προτάσεις. Οι δράσεις θα πρέπει να είναι πολύμορφες και προς πολλές κατευθύνσεις. Χρειάζονται πολιτικές, κοινωνικές και νομικές ενέργειες.

Σαν απώτερο στόχο ο Ευβοϊκός χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσεων για την προστασία του. Ένα φορέα διαχείρισης να το υλοποιεί και θα εξασφαλίζει διάρκεια στην προστασία του.
Θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα συντονιστικό όργανο προστασίας του Βόρειου Ευβοϊκού  με φορείς από την απέναντι όχθη στην Βοιωτία και την Φθιώτιδα.

Η  εμπειρία μας σε θέματα ρύπανσης  μας λέει ότι η Ελλάδα καθυστερεί στην εφαρμογή  Ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας και την θέσπιση των μηχανισμών έλεγχου και προστασίας.  Αυτή την εβδομάδα η Ελλάδα παραπέμφθηκε στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο γιατί δεν εφαρμόζει την οδηγία για την προστασία της ποιότητας των υδάτων και δεν έχει δημιουργήσει σχέδια διαχείρισης για τα ποτάμια και τα παράκτια ύδατα. Πριν τρεις μήνες πήρε κίτρινη κάρτα για παραλείψεις στην προστασία των θαλασσών  και την εφαρμογή της  οδηγίας πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική. Μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτές τις πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα να προστατεύσει τις θάλασσες της.  Θα πρέπει να μάθουμε από το παράδειγμα της Λίμνης της Κορώνειας, που χρειάστηκε καταδίκη της Eλλάδας από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο για να παρθούν μέτρα.

Θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε καλύτερα τις υποδομές και τους χρηματοδοτικούς πόρους  της   πρωτοβουλίας Ορίζοντας 2020  για την «απορρύπανσης της Μεσογείου».  Τις δυνατότητες που δίνουν   το πρόγραμμα LIFE,  το πλαίσιο Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ολοκληρωμένης Διαχείρισης των Παράκτιων Ζωνών, το πρωτόκολλο  της Σύμβασης της Βαρκελώνης,  και το Μεσογειακό Πρόγραμμα για τη Θαλάσσια Ρύπανση και  Έρευνα (MEDPOL).  Mπορούμε να απευθυνθούμε σε αυτούς τους φορείς για μέτρα προστασίας και πίεση προς τις αρχές. 


Η Λίμνη και  Ευβοϊκός είναι πηγή έμπνευσης και θα ήθελα να τελειώσω με  μερικούς στίχους   από ένα ποίημα του Καβάφη. Την «Φωνή απ' την Θάλασσα».


Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —
        φωνή που μπαίνει
μες στην καρδιά μας και την συγκινεί
        και την ευφραίνει.

Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,
τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,
        ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Το ψάλλει με την θεία της φωνή εκείνη,
όταν στους ώμους της απλώνει την γαλήνη
        σαν φόρεμά της ο καιρός ο θερινός.


Φέρνει μηνύματα εις ταις ψυχαίς δροσάτα
η μελωδία της. Τα περασμένα νειάτα
        θυμίζει χωρίς πίκρα και χωρίς καϋμό.
Οι περασμένοι έρωτες κρυφομιλούνε,
αισθήματα λησμονημένα ξαναζούνε
        μες στων κυμάτων τον γλυκόν ανασασμό.


Ας στοχαστούμε ο καθένας μόνος του  τα λόγια του Καβάφη και ας τεντώσουμε τα αυτιά μας να ακούσουμε τον Ευβοϊκό που σπαράζει  απελπισμένα. 


Σας ευχαριστώ πολύ.»
ΠΗΓΗ:kireas.org