Απο:N.Skou
Σήμερα,
10 Μαΐου, βρέθηκα στο εξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής που γιόρταζε, στο
Κανδήλι, στα 800μ υψόμετρο. Για τους πιο μυημένους βρίσκεται πάνω από
την «Καλή Πηγή» με αγνάντι τον Ευβοϊκό.
Προσκεκλημένος, από χρόνια, του Βασίλη και της παρέας του, που με τη σειρά τους ήταν προσκεκλημένοι του ζεύγους Σταμπουλή, των κτητόρων της εκκλησίας, από τις Σέρρες.
Δυο απλοί άνθρωποι που βρέθηκαν στην περιοχή μας στα τέλη της δεκαετίας του 1960 με το λευκόλιθο, με πολύ κόπο και επιμονή, ανέβαζαν τα υλικά με τα μουλάρια, έχτισαν το εξωκλήσι, διαμόρφωσαν τον περιβάλλοντα χώρο και μετέτρεψαν έναν δύσβατο και άγριο (λόγω καιρού) τόπο, σε κομμάτι παραδείσου και χώρο προσευχής.
Φέτος, η δυνατή ανοιξιάτικη βροχή μετέτρεψε την ανάβαση σε ...περιπέτεια. Ο δύσκολος καιρός, ο δυνατός παγωμένος αέρας και η πυκνή ομίχλη εμπόδιζε τη θέα. Αυτή όμως η «αγριάδα» του καιρού ήταν και η γοητεία που σε αποζημίωνε.
Λίγοι οι προσκυνητές, αρκετοί όμως για να ζεστάνουν το χώρο. Γνώριμοι οι περισσότεροι.
Και μετά την Απόλυση, να τα κεράσματα: τα γλυκά με το ούζο και το τσίπουρο, οι χειροποίητες πίτες και μετά το ψητό με το κρασί!!
Ο καιρός όμως δεν μας επέτρεψε να καθίσουμε για φαγητό στο ξωκλήσι όπως είχαμε προγραμματίσει. Έτσι, η παρέα πρότεινε να «κατέβουμε» στο Πευκέλι. Άλλο που δεν ήθελα αφού πρώτη φορά θα πήγαινα και εκεί.
Άλλος τόπος, άλλο μέρος το Πευκέλι. Πιο χαμηλά, πιο «ήμερο», πιο ζεστό. Μια ανοιχτή λάκα στην καρδιά του ορεινού δάσους, στα 500μ υψόμετρο. Ο τόπος "μιλά" από μόνος του και εξηγεί γιατί τον αγαπούν τόσο πολύ οι οικογένειες των παλιών τσοπαναρέων και τιμούν με λαμπρό πανηγύρι την Παναγία το 15Αύγουστο. Αυτή η λάκα θα ήταν ο «στάλος» των κοπαδιών τους, ο χώρος συνάντησή τους.
Στο Πευκέλι, λοιπόν «στρατοπεδεύσαμε» για φαγητό.
Κι όταν είσαι καλεσμένος καλοφαγάδων, σίγουρα περνάς καλά, ….!!!
Και του χρόνου.
Προσκεκλημένος, από χρόνια, του Βασίλη και της παρέας του, που με τη σειρά τους ήταν προσκεκλημένοι του ζεύγους Σταμπουλή, των κτητόρων της εκκλησίας, από τις Σέρρες.
Δυο απλοί άνθρωποι που βρέθηκαν στην περιοχή μας στα τέλη της δεκαετίας του 1960 με το λευκόλιθο, με πολύ κόπο και επιμονή, ανέβαζαν τα υλικά με τα μουλάρια, έχτισαν το εξωκλήσι, διαμόρφωσαν τον περιβάλλοντα χώρο και μετέτρεψαν έναν δύσβατο και άγριο (λόγω καιρού) τόπο, σε κομμάτι παραδείσου και χώρο προσευχής.
Φέτος, η δυνατή ανοιξιάτικη βροχή μετέτρεψε την ανάβαση σε ...περιπέτεια. Ο δύσκολος καιρός, ο δυνατός παγωμένος αέρας και η πυκνή ομίχλη εμπόδιζε τη θέα. Αυτή όμως η «αγριάδα» του καιρού ήταν και η γοητεία που σε αποζημίωνε.
Λίγοι οι προσκυνητές, αρκετοί όμως για να ζεστάνουν το χώρο. Γνώριμοι οι περισσότεροι.
Και μετά την Απόλυση, να τα κεράσματα: τα γλυκά με το ούζο και το τσίπουρο, οι χειροποίητες πίτες και μετά το ψητό με το κρασί!!
Ο καιρός όμως δεν μας επέτρεψε να καθίσουμε για φαγητό στο ξωκλήσι όπως είχαμε προγραμματίσει. Έτσι, η παρέα πρότεινε να «κατέβουμε» στο Πευκέλι. Άλλο που δεν ήθελα αφού πρώτη φορά θα πήγαινα και εκεί.
Άλλος τόπος, άλλο μέρος το Πευκέλι. Πιο χαμηλά, πιο «ήμερο», πιο ζεστό. Μια ανοιχτή λάκα στην καρδιά του ορεινού δάσους, στα 500μ υψόμετρο. Ο τόπος "μιλά" από μόνος του και εξηγεί γιατί τον αγαπούν τόσο πολύ οι οικογένειες των παλιών τσοπαναρέων και τιμούν με λαμπρό πανηγύρι την Παναγία το 15Αύγουστο. Αυτή η λάκα θα ήταν ο «στάλος» των κοπαδιών τους, ο χώρος συνάντησή τους.
Στο Πευκέλι, λοιπόν «στρατοπεδεύσαμε» για φαγητό.
Κι όταν είσαι καλεσμένος καλοφαγάδων, σίγουρα περνάς καλά, ….!!!
Και του χρόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια οσο το δυνατόν φιλτράρονται ως προς το ύφος και το ήθος τους.
Kάθε υβριστικό ,προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται .
Εγκρίνονται μόνο τα μηνύματα στα οποία εκφράζονται υγιείς απόψεις.
Ο κάθε σχολιαστής υπογράφει ηλεκτρονικά το σχόλιο του και είναι υπεύθυνος έναντι των νόμων.
Το ΜΑΝΤΟΥΔΙ NEWS δεν ενστερνίζεται και δεν φέρει καμία ευθύνη για όσα γράφουν οι αναγνώστες στα σχόλια τους.