Σπύρος Ζαρούλης : Yποσχέθηκα στον εαυτό μου, αν επιζήσω....

Απο:Σημερινή

Κραυγή από πολεμιστή της ΕΛΔΥΚ
Σαράντα χρόνια από την τουρκική εισβολή και τον ηρωισμό που επέδειξαν οι άνδρες της ΕΛΔΥΚ κι όμως ούτε η Ελλάδα ούτε η Κύπρος τους τίμησαν

Το παράπονο αυτό εκφράστηκε ακόμα μια φορά το περασμένο Σάββατο, στη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης για τους πεσόντες της ΕΛΔΥΚ στην Κύπρο κατά την τουρκική εισβολή του 1974, που έγινε στον Δήμο Μαντουδίου - Λίμνης - Αγίας Άννας στην Εύβοια.

Η εκδήλωση, που γίνεται κάθε πρώτο Σάββατο του Σεπτεμβρίου στο δημοτικό διαμέρισμα του Σπαθαρίου, διοργανώνεται από τον Δήμο και τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Πολεμιστών Κύπρου ΕΛΔΥΚ.

Ένας από τους πολεμιστές του ’74, ο Σπυρίδων Ζαρούλης, 61 ετών, υπηρετούσε κατά την εισβολή στον Λόχο Διοικήσεως της ΕΛΔΥΚ στη Λευκωσία. Μάλιστα, τραυματίστηκε κατά την οπισθοχώρηση λόγω «του ανελέητου σφυροκοπήματος που δεχτήκαμε από επιθέσεις Τούρκων που κατέλαβαν το Β Ύψωμα, κοντά στο Grammar School», όπως δήλωσε ο ίδιος στο ΚΥΠΕ.

«Όταν τραυματίστηκα, η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου ήταν “Παναγία μου, είκοσι χρονών παιδί, γιατί να πεθάνω τόσο νέος;” και υποσχέθηκα στον εαυτό μου, αν επιζήσω, να κάνω ένα ξωκκλήσι σ’ ένα οικόπεδο που είχα στο χωριό μου, στο Σπαθάρι, στην τιμή όλων των συμπολεμιστών μου, όσων επέζησαν και όσων χάθηκαν», είπε ο κ. Ζαρούλης, που επιστρέφοντας στην Ελλάδα, όταν μπόρεσε να σταθεί ξανά στα δυο του πόδια, εκπλήρωσε το τάμα του.

Εκδήλωση από το 1995
Η τιμητική εκδήλωση για τους Έλληνες πεσόντες στη Κύπρο πραγματοποιείται από το 1995 στο οικόπεδο που δώρισε ο κ. Ζαρούλης στο Σπαθάρι Ευβοίας, και όπου με δικά του έξοδα έκτισε το ξωκκλήσι του Τιμίου Σταυρού και το Μνημείο Πεσόντων που, όπως λέει, άλλο όμοιό του δεν υπάρχει αλλού στην Ελλάδα.

Περισσότεροι από 500 άνθρωποι παρέστησαν στην εκδήλωση του Σαββάτου, στην οποία την κυπριακή κυβέρνηση εκπροσώπησε η Ακόλουθος Τύπου της Πρεσβείας στην Αθήνα, Χριστίνα Τσέντα.
Από την τοπική κοινωνία παρόντες ήταν ο Δήμαρχος Χρήστος Καλυβιώτης. Και ο Σύνδεσμος Πεσόντων εκπροσωπήθηκε από τον Πρόεδρό του Δημήτρη Σπανογιάννη, τη Γιάννα Μπουλουγύρη που είναι Επίτιμο Μέλος, και τον Σπύρο Ζαρούλη.

Όπως δήλωσε ο τελευταίος στο ΚΥΠΕ, μολονότι ήταν μεγάλη η συμμετοχή συναγωνιστών του της ΕΛΔΥΚ απ' όλη την Ελλάδα, την Κρήτη, την Αλεξανδρούπολη, την Καλαμάτα, τα νησιά, πολλοί άλλοι που ήθελαν να παραστούν δεν μπορούσαν, λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων.

Εδώ, ο κ. Ζαρούλης εξέφρασε το πικρό του παράπονο, πως αυτός και οι συμπολεμιστές του έχουν ξεχαστεί και από την ελληνική πολιτεία και από την κυπριακή.
«Δεν ζητάω χρήματα», μας είπε. «Εγώ εργάτης είμαι, και δόξα τω Θεώ μπορώ ακόμα να δουλεύω και βγάζω το μεροκάματο. Εμείς θέλουμε έστω μία χαρτοπετσέτα που να έχει τη σφραγίδα του Αρχηγείου Στρατού στην Κύπρο και να γράφει “μπράβο ρε παιδιά, και ευχαριστούμε”».

Ντρέπομαι για όσα έγιναν στην Κύπρο
Ο Σπύρος Ζαρούλης είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Η γυναίκα του, αγρότισσα, βοηθά στη συγκομιδή της ντομάτας αυτήν την περίοδο, μολονότι ταλαιπωρείται με την υγεία της.

«Για όσα έγιναν τότε στην Κύπρο, εγώ ντρέπομαι. Κι αν σήμερα κάνουμε αυτήν τη μικρή εκδήλωση είναι γιατί θέλουμε να μείνει ζωντανή η αληθινή ιστορία. Η ιστορία της προδοσίας της Κύπρου. Διότι και εμείς, προδομένοι και ξεχασμένοι αισθανόμαστε. Όμως ταυτόχρονα, δεν νιώθουμε καθόλου ντροπή για το ότι πολεμήσαμε στην Κύπρο, έστω και υπό τις συνθήκες που χρειάστηκε να το κάμουμε. Εγώ, αγαπητέ μου, την Κύπρο την έχω πατρίδα μου», είπε ο κ. Ζαρούλης στο ΚΥΠΕ, με ανάμικτα αισθήματα συγκίνησης και οργής.

Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Πολεμιστών Δημήτρης Σπυρογιάννης αναφέρθηκε και αυτός στην ομιλία του, κατά την εκδήλωση, στα «λάθη που έγιναν τότε και από τις δύο πλευρές», και επανέφερε το αίτημα να ανοίξει ο Φάκελος της Κύπρου.

ΚΥΠΕ