Ολοι οι μαθητές είναι άξιοι για τη σημαία

 Απο:Βασίλης Μακρής

Σχετικά με την πρόσφατη ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας για κλήρωση των μαθητών για το κράτημα της ελληνικής σημαίας στις παρελάσεις, επηρεασμένος απο τις αποδοκιμασίες και τις
μεμψιμοιρίες πολλών και με την υπόθεση ότι είναι αποδεκτό και αρεστο το γεγονός να γίνονται παρελάσεις θα πω και τη δική μου γνώμη πάνω στο θέμα.

Καταρχάς, η απόφαση αυτή αφορά μαθητές δημοτικού( αν και δεν με βρίσκει κάθετο να αφορά και μεγαλύτερες τάξεις- θα αναλύσω παρακάτω).
 Ενισχύουμε σε παιδιά δημοτικού τη βαθμοθηρία, τη διάκριση και τον ανταγωνισμό για την επικράτηση του «πιο ισχυρού». Αυτού που θα βγάλει το πολυπόθητο για τους γονείς δέκα!
 Για να τους κάνει περήφανους! 
Σε ένα σύστημα δε που χαρακτηρίζεται από πλήρη υποκειμενικότητα,αδικία και διάκριση, όπου η «κυρία Νίτσα» είναι φίλη ή ξαδέρφη με τη μαμά του «άριστου» Γιωργάκη, ο οποίος «τυχαία και αξία» γίνεται σημαιοφόρος, όπου συμβάλει στην ανάπτυξη στείρων, προσωρινών γνώσεων και στην επικράτηση του καλύτερου παπαγάλου, πολλοί γίνονται διαρκώς τροφοδότες και υποκινητές του.
 Την ίδια στιγμή οι ίδιοι παραγκωνίζουν, υποτιμούν και φθείρουν τα παιδιά αυτά που δεν μπόρεσαν να γίνουν «άριστοι» ( για ποικίλους λόγους) στο παραπάνω σαθρό και μεροληπτικό σύστημα.
Πόσα παιδιά με εξαιρετικό μυαλό και φοβερές ικανότητες έχουν δυσλεξία ? Όπως είναι το σύστημα της βαθμολόγησης τους αφαιρείτε αυτόματα το δικαίωμα της «αριστείας».
 Ο Αινσταιν δεν μπορούσε να γράψει τη λέξη διαστημόπλοιο αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε στο να κατασκευάσει ένα!
 Η γνώση δεν αντικατροπτιζει μόνο το μαθησιακό γνωστικό επίπεδο αλλά ένα σύνολο πραγμάτων και συμπεριφορών κάτι το οποίο (όπως φαίνεται) στην Ελλάδα δεν θα γίνει ποτέ αντιληπτό.
Γι' αυτό βλέπουμε και πολλούς «άριστους» μαθητές με έπαρση ασέβεια και απίστευτο μπουλινγκ προς άλλους που ίσως το κονσερβοποιημένο παιδαγωγικό σύστημα δεν τους αφήνει να αναπτύξουν τις δεξιότητες τους.
Παράλληλα πόσο αξιοκρατική μπορεί να είναι μία βαθμολογία ανάμεσα σε ένα παιδί που προσπαθεί μόνο του, σε ένα που είναι φτωχό και δεν μπορεί να έχει στήριξη εξωσχολική και σε ένα που οι γονείς είναι ενός οικονομικού στάτους και έχουν δάσκαλο στο σπίτι στα πάντα?
Επιπρόσθετα, Η σημαία και ο τρόπος που κάποιος/α θα βρεθεί να την κρατάει είναι το τελευταίο σε μια σειρά άλλων απαραίτητων προϋποθέσεων για την πραγματική Παιδεία. Προσωπικά, η κλήρωση μου φαίνεται καλύτερη σε σχέση με την άμεση απόρριψη όσων δεν μπόρεσαν να «αριστεψουν» για πολλούς λόγους, μερικούς εκ των οποίων ανέλυσα παραπάνω.
«Εμείς οφείλουμε να τολμήσουμε την τομή, να ανοίξουμε άλλες διαδρομές στις αντιλήψεις, ειδικά των νέων, να σπάσουμε αναχρονιστικά στερεότυπα και να μην φοβηθούμε την μήνιν των οπαδών της "αριστείας", ακόμη κι αν αυτή η αντίληψη είναι σήμερα πλειοψηφική».

*Ο Βασίλης Μακρής κατάγεται από το Μαντούδι και σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη