Ο κ.Νίκος Παπαδήμος με τον αδελφό του Λευτέρη, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου Με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, πολλές είναι οι ιστορίες που γίνονται γνωστές ή έρχονται ξανά στην επιφάνεια, από την περίοδο αυτή και έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα πολλούς ανθρώπους που έζησαν στα χρόνια του πολέμου και της κατοχής .
Μια τέτοια περίπτωση, είναι και αυτή ,του συμπατριώτη μας κ.Νίκου Παπαδήμου .
Γεννήθηκε το 1942 μέσα στα χρόνια του πολέμου και της κατοχής. Το 1943, ενός χρονών, από μια ένεση στον γλουτό έπαθε αγκύλωση στο πόδι και δεν μπορούσε να περπατήσει. Όμως για καλή του τύχη την περίοδο εκείνη η οικογένειά του έκρυβε στην Αγιά Τρίτη (στο δρόμο Προκοπίου- Πηλίου) έναν Ιταλό στρατιώτη κυνηγημένο από τους Γερμανούς που ήταν γιατρός και μόλις είδε το μικρό παιδί κατάλαβε αμέσως και άρχισε κάθε μέρα επί δυο μήνες, να του κάνει φυσικοθεραπεία και μαλάξεις με ελαιόλαδο ξεπερνώντας ανώδυνα την αγκύλωση που αν έμενε θα επέφερε μόνιμη βλάβη και αναπηρία.
Να σημειωθεί ότι πολλά παιδιά που γεννήθηκαν την περίοδο εκείνη, παρουσίασαν αγκύλωση και αναπηρία από τις ενέσεις αυτές στην υπόλοιπη ζωή τους ,όπως ο Περικλής Τσάγκας, ο Νίκος Ψαραδόπουλος,ο Γιώργος Τάρλας, ο Γιώργος Μπούρας, η Ελένη Σαλταρίκου κλπ.
Ο κ.Νίκος Παπαδήμος το 1961 έφυγε από το Μαντούδι μετανάστης στην Γερμανία. Εργάστηκε εκεί και έκανε οικογένεια αποκτώντας παιδιά και εγγόνια.
Στη σύνταξή του επέστρεψε στο Μαντούδι χτίζοντας ένα υπέροχο εξοχικό σπίτι , δίπλα στα πλατάνια του Κηρέα.
Σήμερα 80 ετών,χαμογελαστός, πάντα καλοντυμένος , καλοσυνάτος ,με ωραίο γλυκό λόγο και έντονη συγκίνηση, θυμάται:
Μια τέτοια περίπτωση, είναι και αυτή ,του συμπατριώτη μας κ.Νίκου Παπαδήμου .
Γεννήθηκε το 1942 μέσα στα χρόνια του πολέμου και της κατοχής. Το 1943, ενός χρονών, από μια ένεση στον γλουτό έπαθε αγκύλωση στο πόδι και δεν μπορούσε να περπατήσει. Όμως για καλή του τύχη την περίοδο εκείνη η οικογένειά του έκρυβε στην Αγιά Τρίτη (στο δρόμο Προκοπίου- Πηλίου) έναν Ιταλό στρατιώτη κυνηγημένο από τους Γερμανούς που ήταν γιατρός και μόλις είδε το μικρό παιδί κατάλαβε αμέσως και άρχισε κάθε μέρα επί δυο μήνες, να του κάνει φυσικοθεραπεία και μαλάξεις με ελαιόλαδο ξεπερνώντας ανώδυνα την αγκύλωση που αν έμενε θα επέφερε μόνιμη βλάβη και αναπηρία.
Να σημειωθεί ότι πολλά παιδιά που γεννήθηκαν την περίοδο εκείνη, παρουσίασαν αγκύλωση και αναπηρία από τις ενέσεις αυτές στην υπόλοιπη ζωή τους ,όπως ο Περικλής Τσάγκας, ο Νίκος Ψαραδόπουλος,ο Γιώργος Τάρλας, ο Γιώργος Μπούρας, η Ελένη Σαλταρίκου κλπ.
Ο κ.Νίκος Παπαδήμος το 1961 έφυγε από το Μαντούδι μετανάστης στην Γερμανία. Εργάστηκε εκεί και έκανε οικογένεια αποκτώντας παιδιά και εγγόνια.
Στη σύνταξή του επέστρεψε στο Μαντούδι χτίζοντας ένα υπέροχο εξοχικό σπίτι , δίπλα στα πλατάνια του Κηρέα.
Σήμερα 80 ετών,χαμογελαστός, πάντα καλοντυμένος , καλοσυνάτος ,με ωραίο γλυκό λόγο και έντονη συγκίνηση, θυμάται:
-Νοιώθω πολύ τυχερός στη ζωή μου γιατί μπορεί να ήμουν ανάπηρος και σακάτης.Ο πατέρας μου ήταν ίδια ηλικία με τον Ιταλό γιατρό και μπορούσε να καταλάβει λίγα ελληνικά γιατί η καταγωγή του ήταν από την Καλαβρία της Ιταλίας. Το 1943 τον κρύψαμε τρεις μήνες ειδάλλως θα τον είχαν σκοτώσει οι Γερμανοί και μετά ο πατέρας μου, του έδωσε ρούχα δικά του και τον πήγε νύχτα με άλογο στη Χαλκίδα ώστε να μπορέσει να φύγει για Ιταλία. Μάλιστα είχαν βγάλει και μια φωτογραφία μαζί με μια αφιέρωση όμως δυστυχώς έχει χαθεί. Μετά τι απέγινε δεν το ξέρει κανείς.
Αυτά μου τα είπε ο πατέρας μου όταν ήμουν 15 χρονών και πάντα μέσα μου είχα την πίστη να γνωρίσω αυτόν τον άνθρωπο που με έσωσε.Όταν πήγα Γερμανία προσπάθησα μέσα από την αναζήτηση του ερυθρού σταυρού και την Ντοιτσε βέλλε, χωρίς όμως αποτέλεσμα.Πιστεύω αν ήταν στην εποχή των κινητών και του ιντερνέτ θα τον είχα βρει σίγουρα!
Το μόνο που ήθελα ήταν να τον βρω και να τον αγκαλιάσω... τίποτε άλλο!!!
Αυτά μου τα είπε ο πατέρας μου όταν ήμουν 15 χρονών και πάντα μέσα μου είχα την πίστη να γνωρίσω αυτόν τον άνθρωπο που με έσωσε.Όταν πήγα Γερμανία προσπάθησα μέσα από την αναζήτηση του ερυθρού σταυρού και την Ντοιτσε βέλλε, χωρίς όμως αποτέλεσμα.Πιστεύω αν ήταν στην εποχή των κινητών και του ιντερνέτ θα τον είχα βρει σίγουρα!
Το μόνο που ήθελα ήταν να τον βρω και να τον αγκαλιάσω... τίποτε άλλο!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια οσο το δυνατόν φιλτράρονται ως προς το ύφος και το ήθος τους.
Kάθε υβριστικό ,προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται .
Εγκρίνονται μόνο τα μηνύματα στα οποία εκφράζονται υγιείς απόψεις.
Ο κάθε σχολιαστής υπογράφει ηλεκτρονικά το σχόλιο του και είναι υπεύθυνος έναντι των νόμων.
Το ΜΑΝΤΟΥΔΙ NEWS δεν ενστερνίζεται και δεν φέρει καμία ευθύνη για όσα γράφουν οι αναγνώστες στα σχόλια τους.