Kώστας Γαμβέτας : « Ο Ήρως των Ηρώων »

Γράφει :Ο "Ελύμνιος"

Στο εκθετημένο πορτρέτο του Κώστα Γαμβέτα ( « Ψηλού »  ) στον προθάλαμο του Μουσείου μας, ξεναγώντας κάποιους ιστοριόφιλους επισκέπτες, είχα θυμάμαι ( κάποτε )  αναφέρει...« Κώστας Γαμβέτας : Ήρως της Εθνικής μας Αντίστασης ». 

Όμως... ένας συμπαθής ηλικιωμένος, ( παλιός - ως μου είπε μετά ) της Αντίστασης αγωνιστής, με διόρθωσε διακριτικά : « Ο Γαμβέτας δεν ήταν ήρωας κύριε. Ήταν ο Ήρως των Ηρώων!..». 

Αγαπητοί συμπατριώτες, εδώ δεν θ΄αναφερθώ σχολιαστικά και λεπτομερώς στην εύπορη και ευγενική καταγωγή του, είτε στο  νεαρό της ηλικίας του, είτε στην καλλιεργούμενη μόρφωσή του και τις άλλες του πληθωρικές αρετές - που υπερτερούσαν οι δημοκρατικές και φιλολαϊκές του τοποθετήσεις... 

Εδώ θα περιορισθώ σ΄ένα μου σκιαγράφημα και μόνο της προσωπικότητάς του με λίγα απ΄τα προαναφερθέντα και με επίκεντρο  την Εθνική μας Μεγάλη Υπόθεση, την Εθνική μας Αντίσταση, την τεράστια  αγωνιστική προσφορά του...και τέλος τον τραγικό;..αδόκητο;..άδοξο ή ένδοξο...θάνατό του!..

Και τούτο για να πληροφορηθούν οι πολλοί, οι όσοι δεν το γνωρίζουν - και ιδιαίτερα οι νέες γενιές που μορφώνονται των σημερινών ( κι΄αυριανών ) απογόνων μας - για κάποια αγωνιζόμενα κάποτε νιάτα που δεν χάρηκαν την ζωή τους και που δώσαν το αίμα και σώμα τους « θυσία στην καθαρότητα των ουρανών » - κατά όπως γράφει κι΄ο ποιητής!..

Κώστας Γαμβέτας : Γεννήθηκε στη Λίμνη, στη χαραυγή του 20^ου αιώνα - λίγο μικρότερος του φίλου συμπατριώτη - συνπρόσκοπου - καθοδηγητή  και ( μετέπειτα ) συναγωνιστή, Κώστα Γυφτόδημου ( Καραγιώργη ). Ο συνονόματος του Λιμνιώτης προ-πάππος Κωσταντής Γαβέτης - επαναστάτης κι΄αυτός  - υπήρξε στο παρελθόν συναγωνιστής του καπετάν Αγγελή Γωβγίνα. 

Τα μαθητικά χρόνια του νεαρού Κώστα περνάνε στη γενέτειρα Λίμνη - κι΄αυτά μαζί τα προσκοπικά. Ύστερότερα,  στις « Λεόντειές του » της Αθήνας σπουδές και το μαρξιστικό  προσανατολισμό, ερχόμενος στη Λίμνη, συμβοηθά και αναλαμβάνει απ΄τον Καραγιώργη  συνδικαλιστική κι΄οργανωτική δουλειά, ενεργό μέλος ο ίδιος της ΟΚΝΕ. Σαν τέτοιο « επικίνδυνο » μέλος ( για την « καθεστηκυία τάξη » ), φυλακίζεται επανειλημμένα και στέλνεται για φαντάρος στο φοβερό « Καλπάκι ». 

« Τάφος των ζωντανών » - και Μακρονήσι της εποχής το Καλπάκι, ( που ΄χαν περάσει βασανισθέντες κι΄ο Βελουχιώτης ο Άρης, κι΄ο Καραγιώργης ο Κώστας )... σ΄αυτό τώρα το φοβερό Καλπάκι και ο Γαμβέτας θα υποστεί προς σωφρονισμό του τα πάνδεινα, ώστε να γίνει «καλός έλληνας» και να ανανήψει!..

 Καταδικάζεται απ΄τους αθεόφοβους με άλλους εφτά σε θάνατο και ισόβια... ( ασφαλώς...«διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις!»). Αποφυλακίζεται με κλωνισμένη την υγεία του και με υπογραφές προσωπικοτήτων ελλήνων και ξένων για τους θανατοποινίτες και ισοβίτες του Καλπακίου ( όπως ο ίδιος ). 

Και να μερικοί απ΄αυτούς που τους έδωσαν ( και του έδωσαν ) χάρη... Καζαντζάκης, Παλαμάς, Γληνός, Γαλάτεια, Ξενόπουλος, Βάρναλης...κι΄από τους ξένους, ανταποκρίθηκε ακόμη μ΄επιστολή του στον Βενιζέλο κι΄ο Αλμπέρτος Αϊνστάιν!.. Αναρωτηθήτε τώρα με τη σειρά σας, ποιοί εκλείπουν απ΄την Πλατεία Ηρώων της Λίμνης... ( Έγραψα τις προάλλες για ιστοριογνωσία...

Τα γνωρίζει αυτά η  ιθύνουσα τάξη της πόλης;..). Κώστας Γαμβέτας : Αγώνες κι΄αγώνες, δικτατορίες Κονδύλη και Μεταξά, συλλαμβάνεται, φυλακίζεται, αποφυλακίζεται κι΄ύστερα ξανα-συλλαμβάνεται... Αίγινα, Κέρκυρα - νέο « εξοντωτήριο » που ονομάζεται ακτίνα Θ’...( από ΄κει θα περάσει κι΄ο Νίκος Ζαχαριάδης ). Απ΄τον Αη-Στράτη θα δραπετεύει, μα  ξαναπιάνεται, στέλνεται τώρα Ακροναυπλία!.. Για να ΄ρθει η Ιταλο-Γερμανική Κατοχή. Είναι φυματικός, αλλά δραπετεύει. Ο Γαμβέτας - όχι, δεν το βάζει κάτω!...

Στη Θεσσαλία - κορμό της Ελλάδας - τον περιμένει η Γενική Γραμματεία του ΚΚΕ – Γραφείου Περιοχής. Θα μείνει εκεί στυλοβάτης – οργανωτής του ΕΑΜικού κινήματος, θα εργασθεί επίπονα για τη δημιουργία αντάρτικου, θα δώσει πολλαπλές μάχες ιδεοπολιτικές και διάφορες, μεταξύ φιλονικούμενων φύλων και παρατάξεων με συνενωτικό χαρακτήρα. Και θα τα καταφέρει τόσο καλά, που θα χρειαστεί για τον ίδιο λόγο ( και με τον ίδιο τρόπο ) να δράσει σαν ο καταλληλότερος όλων σε επείγοντα προκύψαντα προβλήματα του Μωριά, που στέλνεται με κομματική εντολή... 

Κι΄αλήθεια!..στο χηρευάμενο πόστο της Θεσσαλίας...ποιός άλλος αντάξιος κι΄ικανός θα μπορούσε να συνεχίσει το έργο του;.. Μα ένας άλλος – Λιμνιώτης κι΄αυτός – ο φίλος του και παλιός καθοδηγητής...ο Κώστας Καραγιώργης...που θα τα καταφέρει και τούτος περίφημα!.. 

Κι΄ο μωραϊτης τώρα Γαμβέτας,  αναβαθμισμένος σε μέλος της Κεντρικής του ΚΚΕ Επιτροπής, θ΄αρχίσει με τον ίδιο ζήλο τη δράση, καθώς ο αγώνας εκείνη την εποχή στο Μωριά περνούσε στη δυσκολότερη φάση του...Από προδοσία θα συλληφθεί ( παρ΄όλο το νέο ψευδώνυμό του από « Ψηλός » σε « Μήτσος Χαφατέας » ). 

Θα βασανισθεί σκληρά και απάνθρωπα, ωστόσο ( παρότι « λαυράκι » σπουδαίο για τους Ναζήδες ), τον προξενεύαν γι΄ανταλλαγή με καμπόσους  δικούς τους ( ομήρους των ανταρτών ) που τους είχαν ανάγκη...

Όμως, δεν καταφέραν - ακόμα κι΄οι ισχυροί Γερμανοί - να κάμψουν την λυσσαλέα επιμονή της Κεντρικής Ασφαλείας των Αθηνών, που πάση θυσία ήθελε τον μεγάλο αγωνιστή μας νεκρό!.. Το πρωϊνό της 23^ης Φεβρουαρίου του 1944, στη χαραυγή της άνοιξης - μα και της λευτεριάς - ο Λιμνιώτης Ήρως, μαζί με άλλους συντρόφους του ( που τους ενθάρρυνε ο ίδιος ως το τέλος ), εκεί στα « Ψηλαλώνια » της Πάτρας...

ο Κώστας Γαμβέτας - χωρίς  τυφλοπάνι - ( 35 μόλις χρονών!.. ), περνούσε στη χώρα των αθανάτων!.. Στο πόστο του θα σταθεί ένας ξανά ( επώνυμος, λίγο μετά ) αγωνιστής...ο « άνθρωπος με το γαρύφαλλο »... ο Νίκος Μπελογιάννης!.. Και ΄κείνη την κατοχική-μαύρη χρονιά...τη φθινοπωρινή...θα σύρει το χορό του Ζαλόγγου -  Λιμνιώτισσα κι΄αυτή - η Λέλα Καραγιάννη!.. Αλήθεια, για πόσες πόσες μεγάλες – τεράστιες 

Αγωνιστικές Μορφές σεμνύνεται η μικρούλα μας Λίμνη;.. Και κοντά τους, για πόσους αφανείς και ελάσσονες αγωνιστές - που συνήθως κρύβονται μεσ΄τους επιφανείς!..  

Κώστας Γαμβέτας : Ανάστημα επιβλητικό. Ύφος ήρεμο και χαμογελαστό. Βλέμμα αποφασιστικό. Μορφωμένος κι΄ευγενικός. Λιγόλογος, άνθρωπος της καρδιάς, συζητητής καλός - που πρώτα άκουγε προσεκτικά κι΄ύστερα αποφαινόταν Σωκρατικά...Τολμηρός και δραστήριος, μεθοδικός και ακούραστος - κέρδιζε όσους τον πλησιάζαν... Μα πιότερο απ΄όλα, των αρίστων ο άριστος ως Οργανωτής... Και Αγωνιστής, πέρα ως πέρα!.. Η προσφορά του πολύτιμη στη Μεγάλη Υπόθεση της Πατρίδας!.. Το αίμα του « θυσία στην καθαρότητα των ουρανών...». Κι΄η δυναμική ποιήτρια της αγωνιστικής Λίμνης -  Μαρία Αγγελάκη... θα τονε τραγουδήσει στιχουργικά, ως άλλο κεραυνομένο Διόνυσο...          

« Μοτοσυκλέτες οχτώ βαράνε, να μην ακουστεί τ΄ωραίο σου κλάμα...έζησες το δικό   σου δράμα!.. Έσβυσε ο κόσμος που ΄χες φιάξει...η ιδέα σου γίνεται μια πράξη...και στο χώμα...τ΄ωραίο σου αίμα ζει ακόμα!..».  

                                                                                                                  Δ.Α. - « Ελύμνιος »