Όταν άκουσα το «In colors» των Minor Project, έπαθα την πλάκα της ζωής μου. Ήταν η πιο μαγική μουσική που είχα ακούσει εδώ και πολλά χρόνια.
Κι όπως τραγουδούσε ο Στάθης Δράκος (συνθέτης και τραγουδιστής του γκρουπ) τους αγγλόφωνους στίχους του, εγώ ένιωθα ότι έχω μπροστά μου την πιο βαθιά ελληνική μελωδία που θα μπορούσα να φανταστω.
Όπως καταλαβαίνετε, άρχισαν να μου έρχονται σκόρπιες φράσεις, άρχισε να γράφει στίχους το μυαλό.
«Πόσοι εαυτοί κρυμμένοι μέσα σου�θέλω να τους δω και να φιληθώ μαζί τους…»
Και δευτερόλεπτα μετά:
«Θέλω μια εκδρομή των μυστικών
Των φανερών και των χαμένων εαυτών
Να ‘μαι και γυναίκα και αγόρι και μωρό
Να σ' έχω άντρα και μητέρα και θεό…»
Εκστασιασμένος. Να γράφω και να ακούω παράλληλα, μέσα μου, τη Δήμητρα Γαλάνη να τραγουδάει:
«Πιάσε το μαντήλι μου απ' την αρχή
Και από τα χείλη μου μισό φιλί
Τ' άλλο μισό για πάντα εσύ»
Ωραία όλα αυτά. Μόνο που η Γαλάνη δεν το ξέρει καν.
Ακόμα χειρότερα, εγώ δεν ξέρω καν τον Στάθη Δράκο.
Αρχίζω να παίρνω τηλέφωνο φίλους και γνωστούς, να ψάχνω το τηλέφωνό του, τον βρίσκω, του λέω «έγραψα το τραγούδι σου στα ελληνικά», και καπάκι «θέλω να γράψουμε τραγούδια για τη Γαλάνη».
Το παιδί, πολύ λογικά, με ρώτησε: «Μίλησες με τη Γαλάνη; Θέλει;». Του λέω «όχι, δεν το ξέρει. Πρώτα να γράψουμε και μετά να της τα πάμε. Είσαι μέσα;».
Ήταν μέσα. Γράφουμε 5-6 τραγούδια. Τηλεφωνώ στη Δήμητρα. «Αυτά είναι για σένα». Της τα στέλνω. Κατάλαβε αμέσως. Αρχίζουμε τον δίσκο, γράφουμε και τα υπόλοιπα, τον μοιράζονται ερμηνευτικά με τον Στάθη.
Μπαίνουμε στο στούντιο να πουν ντουέτο την «Εκδρομή». Να δοκιμάσουν τις φωνές τους, να τσεκάρουν σε ποια σημεία θα μπει ο καθένας.
Συμβαίνει κάτι μαγικό. Αρχίζουν και τραγουδούν μαζί σαν να γνωρίζονται από πάντα. Οι φωνές τους ενώνονται, απροβάριστα, με έναν τρόπο μοναδικό. Ο ένας λύνει κι ο άλλος δένει. Η Δήμητρα μου λέει: «Αυτό μόνο με τη Χαρούλα μού έχει ξανασυμβεί στη ζωή μου».
Ο δίσκος μας είναι «Το βαλς των χαμένων μετά». Είναι ο ωραιότερος δίσκος που μου έχει συμβεί. Και η «Εκδρομή», οι ωραιότεροι στίχοι που έχω γράψει ποτέ, γιατί υπερβαίνουν τον χρόνο, τον τόπο, τα φύλα…
Όλα μου τα γέννησε αυτό το μοναδικό παιδί της μουσικής, ο Στάθης Δράκος, με τις μελωδίες του που με ανέβασαν πιο ψηλά από τον εαυτό μου.
Ο Στάθης θα είναι τις δύο βραδιές, 19 και 20/2, στο Christmas Theater. Θα τραγουδήσει μαζί με τη Δήμητρα Γαλάνη την «Εκδρομή», αλλά θα πει κι ένα τραγούδι μου που πολύ θέλω να το ακούσω με τη δική του ευαισθησία.
Ο Στάθης στάζει ευαισθησία. Κι όταν γράφει κι όταν τραγουδά.
Κι αν έγραφε πιο συχνά, το ελληνικό τραγούδι σήμερα θα ήταν διαφορετικό.
Νίκος Μωραίτης
*Για εισιτήρια:
https://www.more.com/.../nikos-moraitis-ekato-fores.../
Ευστάθιος Χρυσοβαλάντης Δράκος
Dimitra Galani
Michalis Koumbios
Christmas Theater
Panik Records
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια οσο το δυνατόν φιλτράρονται ως προς το ύφος και το ήθος τους.
Kάθε υβριστικό ,προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται .
Εγκρίνονται μόνο τα μηνύματα στα οποία εκφράζονται υγιείς απόψεις.
Ο κάθε σχολιαστής υπογράφει ηλεκτρονικά το σχόλιο του και είναι υπεύθυνος έναντι των νόμων.
Το ΜΑΝΤΟΥΔΙ NEWS δεν ενστερνίζεται και δεν φέρει καμία ευθύνη για όσα γράφουν οι αναγνώστες στα σχόλια τους.