ΣΕ ΤΙ ΘΑ ΕΙΧΕ ΣΉΜΕΡΑ ΔΊΚΙΟ Ο ΚΑΡΟΛΟΣ ΜΑΡΞ

 

ΣΕ ΤΙ ΘΑ ΕΙΧΕ ΣΉΜΕΡΑ ΔΊΚΙΟ Ο ΚΑΡΟΛΟΣ ΜΑΡΞ (5 Μαΐου 1818, Τρίερ, Γερμανία- 14 Μαρτίου 1883, Λονδίνο) ΚΑΙ ΤΟ SPIEGEL ΦΟΒΑΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΤΟ ΡΩΤΗΣΕΙ?

 

Σχετικά εύκολα θα αντιληφθεί όποιος έχει διαβάσει στοιχειωδώς τα προφητικά γραπτά του θείου Καρόλου, ιδιαίτερα σε όσα αφορούν στην λειτουργία του Κεφαλαίου και του χρήματος, πόσο πολύ πιο κοντά στις δικές του απόψεις είναι η σωστή απάντηση σε ότι αφορά το σύγχρονο νέο δίλημμα, αυτό που ακόμα δεν έχει απαντηθεί από την Αριστερά :

Θα πρέπει να συνεχίζουμε να παράγουμε νέο χρήμα (και μοιραία και όλα τα τοξικά παράγωγά του) από τραπεζικά δάνεια ή θα πρέπει να στηριχθεί η παραγωγή και κυκλοφορία νέου χρήματος σε άλλη μέθοδο.

Και αν ναι, με τι θα αντικρίζεται?

Με τον χρόνο εργασίας (ή ισοδύναμα με τον ελεύθερο χρόνο από την εργασία) θα απαντούσε αβίαστα.

Αν δεν σε ενδιαφέρει το γιατί μην χάνεις τον χρόνο σου σε όλο το πιο κάτω "σεντονι". Πήγαινε κατευθείαν στην μεθεπόμενη ευθεία γραμμή του.

------------------------------------

Το πρώτο σίγουρο είναι ότι, αν ζούσε ο Μαρξ σήμερα, θα χλεύαζε σαν μυωπικες τις απόψεις κάτι δήθεν μαρξιστών. Όπως του Σταθακη και του Τσακαλώτου, που αγωνίζονταν να καπελώσουν με νέες συνταγές "Χρηματοπιστωτικής σταθερότητας" των τραπεζών του ευρωσυστήματος κάθε μαρξιστική ή έστω αριστερή άποψη. Και κατάφεραν να "καπελώσουν" έτσι και τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσιπρα, που δυστυχώς τους εμπιστεύτηκε για να γράφουν "θέσεις", όταν δεν είχαν να κάνουν άλλη δουλειά από το να μεταφράζουν ευρωπαϊκές οδηγίες για τα χρηματιστήρια ενέργειας. Ή να επενδύουν το κομποδεμα τους στην Βlackrock. Την ίδια ώρα που ο Τσιπρας προσπαθούσε να θέσει όρους κοινωνικής σύγκλισης στις αρχές/αξίες της ΕΕ, πριν αυτή διαλυθεί από τις συνταγές προσαρμογής στις αυθαίρετα ορισμένες"σταθερότητες" των νεοφιλελεδων, την Συνθήκη της Λισσαβόνας και του Μααστριχτ, που συνεχίζουν να μάς ταλανιζουν. Και χωρίς τους Σταθάκη και σια, που είδαν και απόειδαν ότι δεν τους παίρνει να συνεχίσουν τα καπελώματα και την έκαναν για μια δήθεν Νέα Αριστερά (όπως βγαίνεις), με δεξιότητες απόψεις επί του χρηματοπιστωτικού όμως (όπως μπαίνεις).

Μάλλον και θα πλάκωνε στις καρπαζιες και εκείνον του Γιάνη, που συνεχίζει να επιμένει σε ανεδαφικές και επικίνδυνες "λύσεις" εναλλακτικών τρόπων παραγωγής κουπονιών έναντι μελλοντικών φόρων για να πληρωθούν ...φόροι . Η χαρά του κάθε πλυντηριάκια δηλαδή, χωρίς να αμφισβητείται και από αυτόν σοβαρά και το σημερινό σύστημα παραγωγης χρήματος δια των δανείων. Όπως αυτό προέκυψε το 71 από το κόλπο του Νιξον, που διαμόρφωσε έτσι και της συνθήκες κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού ver1.0 επί της προηγούμενης Παγκοσμιοποίησης.

Αυτής που τελείωσε στα σκαλιά του αμερικανικού Καπιτώλιου το 20 και ενταφιάστηκε επισήμως στην σύνοδο των G7 στην Κορνουάλη το 21. Και τώρα με κάτι κυρώσεις, που θα πλανώνται σαν φάντασμα πάνω από την Ευρώπη, που πυροβόλησε το πόδι της τις τελευταίες δεκαετίες κάτω απο την νεοφιλελέ διεύθυνση της. Φαίνεται ότι αυτή έχασε τελεσίδικα την ευκαιρία να ολοκληρώσει το όραμα των ιδρυτών της ΕΕ "από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια" επιλέγοντας το Ευρωατλαντικό δόγμα του Ψυχρού Πολέμου, που την καθιστά τώρα ως ένα ασήμαντο γεωπολιτικό νάνο, ενεργειακά εξαρτημένο και με ένα νόμισμα καταδικασμένο να παίζει τον ρόλο του βαστάζου του δολαρίου.

Αλλά τις ίδιες κλωτσιές θα έριχνε, νομίζω, και σε και κάποιους "διανοητές" της Αριστερας που, με μεταφυσικού τύπου "πολιτικές" αναλύσεις επί της παρουσίας των λεγόμενων κρυπτονομισμάτων, βγάζουν αυθαίρετα "συμπεράσματα" χωρίς να έχουν αντιληφθεί την μεταβατική τους λειτουργία προς σε ένα άλλο νομισματικό σύστημα επί του ψηφιακού υποβάθρου της οικονομίας που λέγεται ίντερνετ. Που έρχεται και εξελίσσεται και αυτό χωρίς το άτιμο να πάρει την άδεια τους.

Μετά από αυτές τις καρπαζιες και κάτι άλλες στους τεμπέληδες στην σκέψη- λιβανιστήρια του παιδιά της Περισσός ΑΕ- που αρνούνται να ακούσουν καν το ερώτημα, το βέβαιο είναι ότι θα προχωρούσε στην σύνθεση.

Προτείνοντας ως νέα μέσα συναλλαγών ψηφιακά πάγια αντικρισμενα με κάποιο δείκτη της πραγματικής οικονομίας αντί για τα δάνεια, που φουσκώνουν φούσκες τοξικών τραπεζικών παραγώγων από το 71 και μετά, τον τρόπο δηλαδή που κυριαρχεί σήμερα στην παραγωγή όλων των νομισμάτων τύπου δολάριο, ευρω, ρούβλι ή γουαν, και ανεξάρτητα από το αν κυκλοφορούν σε ψηφιακή μορφή ή όχι.

Μάλλον ο Μαρξ θα συμφωνούσε εύκολα ότι αυτά τα ψηφιακά πάγια θα πρέπει να ακολουθούν τις ίδιες προδιαγραφές με αυτές των λεγόμενον "κρυπτονομισμάτων" τύπου bitcoin, τον λαγό δηλαδή για την εξέλιξη των τεχνολογιών επί των οποίων είναι δυνατά σήμερα τα εξης:

Δεν μπορουν να παραχθούν άπειρα νομίσματα αλλά ένας ανώτατος αριθμός από την αρχή αυστηρά καθορισμένος

Σε αυτόν τον κανόνα σκοντάφτουν όλες οι Κεντρικές Τράπεζες που προσπαθούν τώρα να κάνουν ότι έκανε και η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας. Αν η διάθεση τους στην αγορά σχετίζεται με κάποιον λογικό δείκτη της πραγματικής οικονομίας, κάνουν την έννοια "πληθωρισμός" ικανή μόνο για μουσεία και τον μηχανισμό του πληθωρισμού για την διόρθωση των ατελειών των κεντρικών τραπεζών στην διάθεση χρήματος, αχρείαστο. Σε αυτό το σημείο αυτοκτονούν ομαδικά και σκίζουν πτυχία όλοι οι νεοφιλελε της σχολής του Σικάγο κλπ, αυτοί πού έκαναν καριέρα μόνο για να νικήσουν τον πληθωρισμό που προκαλεί το κόλπο γκρόσο του Νίξον το 71.

Όλες οι συναλλαγές γίνονται ανάμεσα σε ηλεκτρονικά πορτοφόλια, που δεν απαιτείται να είναι συνδεδεμένα με Τράπεζες έμμεσα ή άμεσα.

Όλες οι συναλλαγές ανάμεσα στα εξωτραπεζικά αυτά πορτοφόλια είναι σχεδόν μηδενικού κόστους (πληρώνονται αυτόματα μέσω των αλγορίθμων blockchain η τεχνολογική πλατφόρμα που τις εξυπηρετεί με κάτι τάξης του 0.00001% της αξίας συναλλαγής) έναντι του 2,5% των Τραπεζων και το 4-6%των πιστωτικών καρτών.

Όλες οι συναλλαγές είναι διαφανείς και ονομαστικές (μόνο στην ΕΕ ισχύει σήμερα αυτό, όπου ισχύει από φέτος τον Μάρτη ο κανονισμός MICA για τα ψηφιακά μέσα συναλλαγών) και καταγράφονται στην ιστορία κάθε νομίσματος από το ίδιο το νόμισμα. Εδώ αυτοκτονούν και οι τραπεζίτες και όσοι συνεχίζουν να συναλλάσονται με μαύρα (λαθρεμπόριο, φοροφυγάδες) ή γκρι (Τράπεζες και funds με παράγωγα και γκρι νομίσματα) αλλά και οι συνομωσιολόγοι που βλέπουν big brother παντού. Δεν απαιτείται η παρουσία τους!

Είναι αδύνατη η παραχάραξη αυτών των νομισμάτων. Κάθε ένα που κυκλοφορεί, πιστοποιεί αυτόματα την εγκυρότητα όλων των άλλων. Αντε χακεψε το 51% των πορτοφολιών για να το κάνεις.

Η αξία τους είτε θα είναι σταθερά συνδεδεμένη με ένα κλασσικό νόμισμα, όπως γίνεται με το ψηφιακό γουαν, είτε θα καθορίζεται από την προσφορά/ζήτηση τέτοιων "νομισμάτων". Κρίσιμο λοιπόν το πως παράγονται, και πως διατίθενται για να διαμορφωθεί η ζήτηση τους.

Είναι δυνατή η έκδοση τους "από τα κάτω", τις τοπικές κοινωνίες ή τους παραγωγούς, κάνοντας πράξη και εκείνο το "power to the people"!

Οι διάφοροι γιαπιδες και οι σύμβουλοι των μεγάλων επενδυτών μυρίστηκαν ήδη την ανθεκτικότητα των πρώτων ψηφιακών παγίων, που ακολούθησαν μέρος από τους πιο πάνω κανόνας, σε πιθανές μεγάλες τραπεζικές κρίσεις και τα "παίζουν" στα ανταλλακτηρια νομισμάτων (από τον Γενάρη του 21 και μέσα στην Wall streat), ακριβώς όπως παίζουν και με τον χρυσό ή με το σιτάρι τώρα οι κρατικοι μαυραγορίτες του Πούτιν, ετοιμάζοντας το ψηφιακό αντιδολάριο R5 για να πάρει την θέση του παραπαιοντος συμβατικού στις διεθνείς συναλλαγές. Αλλά και τον κίνδυνο μη και ξυπνήσουν τα ζώα και πάρουν τα μέσα παραγωγής του χρήματος στα χέρια τους.

Και έσπευσαν, δια της Blackrock, να "καπελώσουν" στην Wall Street τα αρχαία bitcoin σε σπεκουλαδόρικα παίγνια.

Δεν θα αγνοούσε τότε όμως ούτε τώρα ο θείος Καρολος το μέγεθος της φούσκας που έχουν δημιουργήσει με τον σημερινό τρόπο παραγωγής του χρήματος οι τράπεζες και τα funds με τοξικά παράγωγα: κυκλοφορεί εκεί έξω ανάμεσα στις Τραπεζες και τα funds (που μας αγοράζουν τώρα), τοξικό χρήμα αξίας 1.500τρισ $, όσο 21 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ!!!!

Έτσι, με τις αριστερίστικες αναλύσεις όσων αρνούνται να απαντήσουν στο πιο πάνω ερώτημα, συσκοτίζεται και ο ρόλος των Τραπεζων και του σκιώδους παρατραπεζικού των funds στην νέα Παγκόσμια κρίση προσφοράς και ζήτησης, που δημιούργησαν τα παίγνια του τζόγου επί των τοξικων παραγώγων των Τραπεζων. Οι Τράπεζες πήραν έτσι συγχωροχαρτι! Και ο Σταθακης νομιμοποιήθηκε για να λέει "στόχος της Αριστεράς η Χρηματοπιστωτικη Σταθερότητα στην ΕκΤ". Νταξ, θα της ζητήσουμε να μην το παρακάνει με τα τοξικά παράγωγά, θα μας ακούσει και όλα καλά.

Επιπρόσθετα, ολοι αυτοί δείχνουν να αγνοούν και τι έρχεται με την επόμενη γενιά του Ίντερνετ, το web3.0, όπου όλες οι συναλλαγές σε αυτό βασίζονται στην αποζημίωση (!) των χρηστών για τον χρόνο που διαθέτουν με την χρήση ψηφιακών εξωτραπεζικων εναλλακτικών μέσων συναλλαγών.

Μπλοκάρουν όμως, μέσω αυτού του άχρονου αριστερισμού των ούτε-ούτε-δεν-δεν, και την αντίληψη της Αριστεράς στο να μπορεί να συνθέσει νέες λύσεις, έξω από τα παρωχημένα ακαδημαϊκά manuals του 20ου αιώνα.

Πχ για το πως θα μπορούσαμε τώρα, νόμιμα και ρεαλιστικά, να χρηματοδοτήσουμε την μεταρρύθμιση της μείωσης του χρόνου εργασίας στο μισό, χωρίς μείωση αποδοχών, με ένα κρατικό εξωτραπεζικό ψηφιακό πάγιο αντικρυσμένο με τον πιο πραγματικό δείκτη της οικονομίας: Τον χρόνο εργασίας! Ιδέα βγαλμένη απ ευθείας μέσα από το Κεφάλαιο του Μαρξ.

Ή να χρηματοδοτησει την ανάπτυξη μας ενδογενώς, με ψηφιακά πάγια αντικρισμένα με την αξία των κοιτασμάτων φυσικού αερίου (ανεξάρτητα το πότε αυτά θα εξαχθούν). Όπως το προτείνει ήδη το ΠΡΑΤΤΩ στις θέσεις που έχει καταθέσει, προκαλώντας τις όμορες πολιτικές δυνάμεις να φέρουν και τις αντίστοιχες δικές τους, μπας και συντεθεί έτσι, μέσα από την διαβούλευση τους κάποια καλύτερη.

Νομίζω ότι ο Μαρξ θα συμφωνούσε σήμερα ότι κάθε νέο νόμισμα θα πρέπει να παράγεται μόνο σε σχέση με ότι είναι πραγματικό και σχετιζόμενα με την πραγματική οικονομία, απαγορεύοντας και στον κάθε Κουτσούμπα να ομιλεί εκ μέρους του, αφού για όλα τα πιο πάνω που προκύπτουν από το ανωτέρω ερώτημα, δεν λέει απολύτως τίποτα! Ποιεί την νύσσα και δηλώνει παρών και πιστός στις δραχμές ή τα ρούβλια, τα θύματα δηλαδή του Κόλπου Νίξον του 71. Μην τον ξυπνάτε, δεν άκουσε ακόμη τίποτα περί αυτού...

Για το τι γίνεται στους εναπομείναντες από την δεξιά σοσιαλδημοκρατια τύπου ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ και στους καθυστερημένους νεοφιλελέ και ακροδεξιους μέσα και έξω από την ΝΔ και στα περίχωρα της, λίγα θα έλεγε.

Τι μπορείς άλλωστε να πεις για τις μάχες οπισθοφυλακων που δίνει μέσω αυτών των πολιτικών υπαλλήλων τους το σύστημα των Τραπεζών και των ελίτ, που κερδίζουν σήμερα μόνο από παίγνια στον καζίνο-καπιταλισμό σε φούσκες?

---------------------------------

Αυτά ως φόρος τιμής σε μια από τις μεγαλύτερες αναθεωρητικές διάνοιες του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε να λειτουργεί και μεταβάλλεται ο κόσμος γύρω μας και η οικονομία μας μέσα σε αυτόν, πολύ πριν γίνει περσι σαν σημερα ξανά πρωτοσέλιδο στο Der Spiegel.

 

Γιάννης Χατζηχρήστος