Μάθημα ιστορίας, με αφορμή την επέτειο του Εάλω

Όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις έσωζαν την Ελληνική Επανάσταση και επέτρεπαν την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους, το έκαναν για να υπάρχει ένα προχωρημένο φυλάκιο τους στην εδώ γειτονιά για την αντιμετώπιση του τότε αποκαλούμενου "εξ Ανατολών Ασθενή": την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

 

Αυτή, μετά από 5 αιώνες, είχε χάσει το αρχικό της νεωτερικό σφρίγος, αυτό που ειχε αποκτήσει επιτρέποντας πονηρά την διατήρηση του μικρού κλήρου έναντι μιας φορολογίας μέσω τοπικών εγκάθετων-κοτζαμπάσηδων, που την ψιλό έκλεβαν. 

Εάλω τότε η Πολις αφού οι μικροκληρούχοι αγρότες αποδεχθηκαν ως πιο συμφέρουσα την μωαμεθανική "νέα τάξη πραγμάτων", έναντι της φεουδαρχίας που κάλπαζε στην Δύση. Το Βυζάντιο, που καθυστέρησε, δεν κατάφερε ποτέ να αντιδράσει ή να προσαρμοστεί και είχε ήδη μπει σε φάση παρακμής, έχοντας χάσει πριν και τον έλεγχο όλων των θαλάσσιων οδών στην Μεσόγειο μετά από 4 σταυροφορίες. 

 

Έχασε έτσι όμως και η Οθωμανία την εξέλιξη της φεουδαρχίας, για να δημιουργήσει τις υλικές προϋποθέσεις για το πέρασμά της και αυτή στον πρώιμο καπιταλισμό. Βαριά ασθενής ο Εξ Ανατολών, έχοντας όμως υπό τον έλεγχο της τις περιοχές με το ανερχόμενο είδος ενέργειας, που θα αντικαθιστούσε οσονούπω το κάρβουνο, που κινούσε την τότε φάση της βιομηχανικής επανάστασης. Το πετρέλαιο του Βορείου Ιράκ. Και έτσι, αποφάσισαν "οι Μεγάλες Δυνάμεις" να σώσουν την Ελληνική Επανάσταση, επιτρέποντας την δημιουργία του Ελληνικού Κράτους με την συνθήκη του Λονδίνου το 1830.

 

Φυσικά φρόντισαν αμέσως ναι φορτώσουν με χρέη το νέο Ελληνικό κράτος από την αρχή (χρεοκοπία το 1828 και το 1836), για να μην το παρακάνουν οι κατσαπλιάδες επαναστάτες και γίνουν ανεξέλέγκτοι βάζοντας φωτιά στα Βαλκάνια. Με υποθήκη τα περισσότερα και καλύτερα κτήματα, πρώην ιδιοκτησίες Τούρκων, τις "εθνικές γαίες" που παρέμεναν ανεκμετάλλευτες μέχρι το 1863 (όταν μας φόρεσαν τους Γλύξκμπουργκ για επόπτες τους, μας τα έδωσαν "δώρο" για να τους δεχτούμε). Άρα και οικονομικά εξαρτημένους μέσα στην υπανάπτυξη, ικανούς μόνο να συντηρούμε ένα σχετικά καλά οργανωμένο στρατό για την αστυνόμευση του Ασθενή στα Ανατολικά.

 

Προσπάθησε και αυτός μετά να εκσυγχρονιστεί προσπαθώντας να δημιουργησει φεουδαρχικού μεγέθους εκμεταλλεύσεις για να περάσει στον βιομηχανικό καπιταλισμό, που κάλπαζε ακάθεκτος. Με τους Νεότουρκους, που το έκαναν πολύ χειρότερο, τόσο που διαλύθηκε η Αυτοκρατορία μετά από δύο Βαλκανικούς πολέμους, χάνοντας όλες τις κτήσεις του στην πετρελαιοφόρο Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική.

 

Γνωστά αυτά, και ας μην τα λένε ακριβώς έτσι τα σχολικά βιβλία. Γνωστή και η συνέχεια. Μικρασιατική καταστροφή, Συνθήκη Λωζάνης, ανταλλαγές πληθυσμών, Κύπρος, τα ξέρετε.

Μέχρι που πάλι στις μέρες μας προέκυψε νέα ασθένεια στον Εξ Ανατολών Ασθενή.

 

Τώρα δεν είναι το πετρέλαιο που ενδιαφέρει, αλλά το φυσικό αέριο και οι αγωγοί του προς την διψασμένη ΕΕ. Ο έλεγχος στις βάνες τους και στα περάσματα των αγωγών, μέγα θέμα γεωπολιτικής, όσο και να επιμένουν για το αντίθετο οι έμποροι της Πράσινης Ανάπτυξης, τα Γερμανά και οι Αμερικανοί, μπας και ξεπουλησουν καμία άνεμογεννήτρια ή καμιά καραβιά LNG παραπάνω, με τροφή για Πράσινα Αλόγατα

Θυμήθηκε ο Ερντογάν τα παλιά τα μεγαλεία, που διηγώντας τα να κλαίει, και βάλθηκε να γίνει ξανά Οθωμανία. Παίζοντας όμως τώρα ως κομπάρσος στα ενεργειακά παιχνίδια τρίτων. Στην αρχή του Κατάρ και της Ρωσίας στην Συρία και την Αφρική και μετά της Μερκελ και του Ιράν στην Ανατολική Μεσόγειο και την Λιβύη, μετά με τους Αζερους εναντίον του Ιράν σε συνεργασία με τον Πούτιν, και μετά με το Ιράν και τον Πούτιν εναντίον του Ισραήλ και την Ινδία. Για να ελέγχει βάνες. Και ότι του κάτσει!

 

Όμως εκείνη η Συνθήκη της Λωζάνης που υπέγραφε ο Κεμάλ, τότε που οι δικοί του δεν έβαζαν ούτε τα πόδια στην θάλασσα, αυτή που διάλυσε την πρώην Οθωμανική Αυτοκρατορία, του έρχεται στενός βραχνάς. Τίποτα δεν μπορεί να κάνει υπό αυτή για να ελέγχει τις ροές της ενέργειας και τίποτα κοιτάσματα νότια από το Καστελόριζο, για να έχει τρόπους να εισπράττει διαβατικούς φόρους. 

 

Και άρχισε τους τσαμπουκαδες, μόλις κατάλαβε ότι ο τωρινός Μητσοτάκης υπηρεσίας, απουσία στρατηγικής, θα κάνει ότι του είχε πει ο μπαμπάς του. Και η Μέρκελ, που κρατούσε το φανάρι του επισπεύδοντα μπας και γλυτώσει την κρισάρα του Ερντογάν και τις επενδύσεις της Γερμανίας στην από εκεί πλευρά του Αιγαίου. Υπό το brand name Turkagean, o στόχος του είναι τώρα η θάλασσα νότια του Καστελόριζου και μια διαπραγμάτευση "εφ όλης της ύλης" μετά από κανένα θερμό επεισόδιο, πχ στα Ίμια., μπας και αναθεωρηθεί η Συνθήκη της Λωζάνης. "Ή μου τα δίνετε όλα ή θα πάω να κάνω τον κολαούζο της Κίνας" (που θέλει τώρα να χτίσει 4 πυρηνικά εργοστάσια στην Ανατολική Θράκη, πάνω στο Ρήγμα της Ανατολίας), το νέο μότο στα τουρκικά σίριαλ που θα παίζει ο SKAIς. 

 

Και μπροστά σε αυτή την κατάσταση του Ασθενή , που συνοδεύεται και με κρίση αφραγκίας και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, έχει τεθεί σε όλο το πολιτικό μας φάσμα "οριζόντια" σε όλα ανεξαρτήτως τα κόμματα (πλην του σε αφασία ΚΚΕ), ένα δίλημμα:

Του δίνουμε τα μισά απ' όσα έχουμε και την υπόλοιπη Κύπρο για να μας αφήσει ήσυχους (code name "συνεκμετάλλευση", σχέδιο Σημίτη-Μερκελ)

ή

Τον στέλνουμε προς το Ιράν και την Κίνα μπας και βρει άκρη στα υπαρξιακά του? Αρνούμενοι να γίνουμε πιόνια στους ενεργειακούς σχεδιασμούς των Uber Alles, του Πουτιν και κάτι περίεργων τύπων που κρύβουν κάτω από τα σεντόνια τους τα πλυντήρια της τρομοκρατίας και του λαθρεμπόριου πετρελαίου, αυτά που χρηματοδοτούν φαραωνικά σχέδια τύπου 'καναλι παράκαμψηςτου Βοσπόρου", που ακυρώνονται το ένα μετά το άλλο? (code name "Ασταδιάλα Σημίτη με όλο το Μητσοτακόσογο και το επόμενο μνημόνιο σας", με όλην την αστικήν μου ευγένεια. )

 

Όλα τα άλλα, που υποκρύπτουν αυτό το ξεκάθαρο δίλημμα με ρητορικές περί καθαρότητας αριστερής ή δεξιάς, είναι για να κοροϊδέψουν πάλι κανένα κυρ-Παντελή. Αυτόν που παρέμεινε πιστός στον τοπάρχη Κουραδόμπεη, που πάντα συνεχίζει να μοιράζει τους κλεμμένους φόρους στους δικούς του, υποσχόμενος ένα κόκκαλο στο "εγώ ρε θα το αλλάξω το Ρωμαίικο" των κυρ-Παντελήδων, αφού ξέκανε πριν τον κάθ' εκάστοτε Καποδίστρια. Μπας και σταματήσει και αυτός ο κυρ Παντελής να κλαίει που δεν μπόρεσε να τον σώσει ο Τσίπρας από το τριπάκι των αλλεπαλληλων σπιράλ της ύφεσης του, εκεί που τον οδήγησαν οι εύκολες επιλογές του όταν στήριζε τον εκσυγχρονισμό του Σημίτη. Τις πολιτικές που μετέτρεψαν τις Τράπεζες σε σύγχρονους Κουροδομπέηδες, για να μεταφέρουν προς τα έξω τον πλούτο των κυρ Παντεληδων. Αναδιανομή προς τα πάνω και προς τα έξω το λένε το κόλπο. Και δεν γίνεται να συνεχιστεί το ίδιο , αφού έχουν τελειώσει τα λουκάνικα που έδεναν τον φλέμονα τους. Πρέπει να αλλάξουν συμμαχίες, να πορευθούν τώρα μαζί με τους κατσαπλιάδες, αν θέλουν να επιβιώσουν. Απλό είναι το θέμα και ενιαίο το δίλημμα. Όπως και οι επιλογές των νεοφιλελέ στα εθνικά, καθόλου ξεκομμένες από την οικονομική τους πολιτική. 

 

Όλα τα άλλα είναι για να καταγράφονται οι παρεούλες με likes κάτω από βαρύγδουπες αναρτήσεις "επωνύμων" γυρολόγων της πολιτικής-χωρίς-πολιτική στο Facebook, ή πληρωμένων παπαγαλακίων που δεν βρίσκουν άλλη δουλειά να κάνουν. Μην τα ψάχνεις έτσι γραμμένα σε κανένα βιβλίο Ιστορίας, από αυτά που μοιράζει η Κεραμεως, ή στο επιτελικό σχέδιο του Παίσιου περί του "ξανθου γένους " και των λοιπών γνωστών. Δεν υπάρχουν!

Τούτων λεχθέντων,

Φιλώ την ζερβοδεξιάν σας χρονογραφών

Ο Δον Τοιχώτης της παρούσας μάντρας.

 

Γιάννης Χατζηχρήστος