Φωτο:Γιώργος Λάμπρου- Βασίλης Σπανός- Δημήτρης Τσάγκας
Το 2016 έφυγε από τη ζωή ο συμπατριώτης μας Βασίλης Σπανός στα 92 χρόνια του .Το σπίτι του, δίπλα στην εκκλησία με το γνωστό Καθαριστήριο ρούχων που διατηρούσε χρόνια.
Όταν χτύπησε η καμπάνα μετά από λίγο είδα τον 90χρονο πατέρα μου να ανηφορίζει στο σπίτι του, με το κερί στο χέρι .Πήγα κοντά του κρατώντας το χέρι του, αφού τα χρόνια είχαν βαρύνει τα βήματά του και η ανηφόρα τον δυσκόλευε. Φτάσαμε στο σπίτι και συγκινημένος άφησε το κερί στο νεκρό φίλο του και κρατώντας το φέρετρο ,βουρκωμένος ,άρχισε να εξιστορεί μια συγκινητική ιστορία, μιας τυχαίας συνάντησης παραμονή Χριστουγέννων με άλλους δυο συμπατριώτες του τον Βασίλη Σπανό και τον Δημήτρη Τσάγκα(Μήτσο Τσέκη) .
- Βρεθήκαμε από τύχη μέσα στη καρδιά του χειμώνα στα βουνά του Γράμμου και συγκεκριμένα στο Πόρτα Οσμάν
- Μόλις σμίξαμε αγκαλιαστήκαμε και κλαίγαμε σαν μικρά παιδιά !
Ξημέρωναν Χριστούγεννα και μεις δε ξέραμε αύριο αν θάμασταν ζωντανοί η σκοτωμένοι ,αν θα ξαναπάμε στο χωριό και στα σπίτια μας .
-Το ίδιο κι αυτοί που ήταν στην άλλη μεριά και είχαμε το ίδιο αίμα.
-Αυτό που νοιώθαμε τότε ,να μη το νοιώσει άνθρωπος ,έλεγε βουρκωμένος!
Τελικά η ζωή ήταν γενναιόδωρη και όλοι γύρισαν στα σπίτια τους, με το τέλος του εμφυλίου, τον Αύγουστο του 1949.
Όμως η μετεμφυλιακή περίοδος από το 1950 ως την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974 ήταν πολύ σκληρή συμβάλλοντας καθοριστικά στη δημιουργία ενός κλίματος διαίρεσης και
ιδεολογικής
πόλωσης της ελληνικής κοινωνίας διαχωρίζοντας
τον
λαό σε «εθνικόφρονες» και μή .
Η Ταβέρνα του "Τσέκη"
Ο Δημήτρης Τσάγκας (Τσέκης ) διατηρούσε τη Ταβέρνα στο Μαντούδι από το 1950 εκεί που ήταν μετέπειτα ο "Σαλταρίκος" και σήμερα το μινι μάρκετ Σοφίας Λιαγκάκη.
Το παλιό πέτρινο ιδιόκτητο κτίριο ήταν ισόγειο και κατέβαινες ένα σκαλοπατάκι στο ξύλινο δάπεδο, με το μεγάλο ψυγείο στο βάθος.
Εκεί πιτσιρικάδες ακούγαμε στα χρόνια της χούντας,να τραγουδάνε, ενώ ξεχώριζε πάντα ο δάσκαλος Γιώργος Παπαστάμος με την στεντόρεια φωνή του ,που τραγουδούσε απαγορευμένα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη κλπ.
Ο Δημήτρης Τσάγκας ,όπως έλεγε ο πατέρας μου, ήταν άνθρωπος με ηρεμία, καλοσύνη και καλός συζητητής ,είχε εξοριστεί στη Μακρόνησο λόγω αριστερών πεποιθήσεων και τα δύσκολα χρόνια '45-'48 στο Μαντούδι είχε σώσει κόσμο....
Πάντα πηγαίναμε στη Ταβέρνα του "Τσέκη" γιατί μαζί θυμόμασταν τα παλιά, έλεγε...
Ο Δημήτρης Τσάγκας με την σύζυγό του
Επί χούντας. η αριστερή ταβέρνα είχε μπει στο μάτι της χωροφυλακής και με συνεχείς απειλές και διώξεις κατάφεραν να την κλείσουν το 1969, με αποτέλεσμα ο Δημήτρης Τσάγκας με την οικογένειά του , να ξεσπιτωθούν και να μετακομίσουν στη Χαλκίδα ,πληρώνοντας το τίμημα,των ηθικών αξιών του και της ελευθερίας των ιδεών του...ενώ έφυγε από τη ζωή, μόλις στην έκτη δεκαετία της ζωής του.
Η μετεμφυλιακή περίοδος έκλεισε οριστικά το 1974 με την αποκατάσταση της δημοκρατίας αφήνοντας πίσω της τις έντονες διώξεις και τον κοινωνικό διχασμό,με την ευχή όλων, αυτή η φρικτή για την Ελλάδα περίοδος, να μείνει στη λήθη της ιστορίας!
Γιώργος Λάμπρου- Χρήστος Νικολάου- Διαμαντής Θωμάς
βασίλης Σπανός
Αριστερά ο Δημήτρης Τσάγκας
Αιωνία η μνήμη σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή