ΙΣΤΟΡΙΑ: Το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδος, στην Πλατεία μας

Το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδος

 Η Ιστορία του:

Το  εκκλησάκι στην πλατεία Μαντουδίου χτίστηκε το 1870 από τον γαιοκτήμονα και πολιτικό Βασίλειο Βουδούρη ιδιοκτήτη του κτήματος Μαντουδίου από το 1830, σύμφωνα με το  Πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτους (Πρωτόκολλο του Λονδίνου) ,πάνω σε αρχαϊκό βωμό λαξευμένου βράχου που  ενσωματώθηκε στα θεμέλια της εκκλησίας στην  Αγία τράπεζα.

Ο τόπος ο δικός μας...

Ανείπωτη ομορφιά βγαλμένη από πρωτόγνωρο ερωτικό όνειρο.
Ασπρίζει σιγά -σιγά αλλάζει όψη .
Η ποταμιά, το χωριό και ίσως αυτό που  πικρά εχει καταχωνιαστεί σε ένα τόπο που αναζητά τη ζεστασιά ανάμεσα στις ζωντανές φιγούρες  των κατοίκων του.
 Πώς να μιλήσεις  γι΄ολα αυτά, γι΄αυτή την ομορφιά μέσα στο καταχείμωνο σαν τα αρώματα 
που μπορείς να αισθανθείς χωρίς ποτέ να  βλέπεις.
Χάσαμε την αίσθηση απ΄τη συνήθεια  και αυτός ο λυγμός του Κηρέα  μας ...κατηφορίζοντας  
προς την αρχ. Κήρινθο δίνει την αίσθηση της υπόσχεσης μέσα απ΄τις μικρές ανταύγειες του!
Α.Λ.

ΜΑΝΤΟΥΔΙ: Ιδανικοί αυτόχειρες

Αφήνοντας τον ΄΄Καποδίστρια΄΄ και μπαίνοντας στον ΄΄Καλλικράτη΄΄
12 χρόνια μετά άραγε……

Αν η αρχαία ομηρική και μυκηναϊκή κηρινθος είχε ανασκαφεί, αποκαλυφθεί και αξιοποιηθεί τουριστικά.

Αν η ''Μεγάλη Οικία'' το διατηρητέο διώροφο πετρόκτιστο οίκημα του 1885,διπλα στην πλατεία Μαντουδιου είχε αναπαλαιωθεί και είχε γίνει Μουσείο ιστορίας της περιοχής και χώρος πολλαπλών εκδηλώσεων.


Αν το πελώριο κτίριο στην είσοδο του Μαντουδιου 15 χρόνια γιαπί είχε γίνει κέντρο επαγγελμάτων Τέχνης και Πολιτισμού (μουσικη,θεατρο ζωγραφική αγγειοπλαστική,) με διαρκείς –συστηματικές  ημερίδες για την Γεωργία ,κτηνοτροφία Αλιεία  την προώθηση αναπτυξιακών μοντέλων και ιδεών των πολιτών  για όλη τη βόρεια Εύβοια  σε νέες καινοτόμες  και εναλλακτικες μορφές απασχόλησης.

Αν ο ποταμός Κηρέας μέσα στο Μαντουδι είχε καλλωπισθεί με πετρόκτιστα πρανή, φωτισμό και περιπατητικά μονοπάτια για μικρούς και μεγάλους.

Αν η είσοδος και η γέφυρα του Μαντουδιου με τα αιωνόβια πλατάνια ήταν το στολίδι και όχι ο σκουπιδότοπος.

Αν το μοναδικό φυσικό κάλλος του Κυμασιου με τα κοτρόνια και την εκβολή του μικρού ποταμού Κυμασιωτη είχε αξιοποιηθεί και το Γερό-βουνό (ιερό Βουνό) κατά τον Όμηρο «το εφαλλον κηρινθον» είχε ενταχθεί για εναλλακτικό περιπατητικό τουρισμό.

Αν στις εκβολές του ποταμού Βούδωρου ,στο φυσικό Λιμάνι της αρχαίας Κηρινθου
κάθε χρόνο ήταν η αφετηρία έναρξης  πολυποίκιλων πολιτιστικών εκδηλώσεων για όλο το καλοκαίρι.

Αν με μακρόπνοη  στόχευση προσελκύαμε με κίνητρα βιοτεχνικές μονάδες και αναζητούσαμε στοχεύοντας στο τρίπτυχο, Τουρισμός –βιοτεχνική -αγροτική παραγωγή.

Αν δεν μπαίναμε στα παιχνίδια εξουσίας των κάθε λογής  πολιτικάντηδων.

Αν ξεμπλοκάραμε το μυαλό μας και βλέπαμε κατάματα το κοινό συμφέρον ενάντια στις φθηνές ανίερες συμμαχίες.

Αν ενάντια στη παρωπίδα  της ομαδοποίησης άνθρωπο-πλαγκτόν  ψηφοθηρίας των επιτήδειων επί χρόνια τώρα επαγγελματιών αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης, αντιτάσσαμε οράματα και στόχους .

Αν στους κάθε λογής που μας καλούν να συνταχθούμε σημειωτόν και κατά πόδας πίσω τους ,δίναμε χώρο σε νέους σε μυαλό ανθρώπους που δεν επιζητούν θέσεις και οφίτσια  αλλά με ανιδιοτέλεια μπορούν να προσφέρουν.

Σήμερα ,τώρα ,αν  αυτό μπορέσουμε να το κάνουμε πράξη θαναι ένα χτύπημα στο λαχανοποιημενο εγκέφαλο αυτών που συνειδητά προσπαθούν να χωρίσουν ανθρώπους και κοινωνίες .

Δεν ζητάμε κανένας μας απαντήσεις στα αυτονόητα, απλά ζητάμε στη συνείδηση του κάθε ενός την ΕΜΠΡΑΚΤΗ διαπίστωση της ασυλίας που τους έχουμε δώσει εδώ και κάμποσα χρονιά στη διαχείριση της περιοχής και της ζωή μας .

Είναι  ευκαιρία σ΄αυτή τη μεγάλη συνένωση των κοινωνιών όλης της βόρειο.κ.Ευβοιας να μην γίνουμε ΄΄ ιδανικοί αυτόχειρες’’ για το τόπο μας  ελπίζοντας ακόμα όλοι σ΄αυτό που ήδη έχουμε χάσει.

Σίγουρα ,από το εξωτερικό χτύπημα μπορείς να φυλαχτείς, απ΄του εαυτού σου τη μαχαιριά όμως ,απ΄τη δικη σου ΄΄ακατάσχετη αιμορραγία΄΄ δύσκολο όχι να φυλαχτείς αλλά και να αντιληφθείς την ύπαρξη της.

Σκέψου……,βάλε το χέρι στη καρδιά σου και άσε το ένστικτό σου να σε καθοδηγήσει, γιατί αυτό δε κάνει ποτέ, μα ποτέ λάθος.

Αντώνης Λάμπρου